jak zawinąć noworodka w pieluchę tetrową
Zofii – zapobiegawczo szeroką pieluchę? Po co w ogóle skoro jest dobrze? Albo jest dobrze, albo jak jest coś nie tak to wtedy działamy. Poza tym ona z definicji odradza szeroką pieluchę, gdyż podobno wpływa ona niekorzystnie na miednicę, Babka, zresztą b.rozsądna, twierdzi, że na Zachodzie lekarze juz odeszli od tej metody.
Pieluchy tetrowe dla wielu kobiet XIX wieku to relikty przeszłości. W epoce wygody i luksusu wydawać by się mogło, iż zostały zapomniane, a ich miejsce zastąpiły pampersy. Tych zaś nie trzeba zmieniać tak często jak tetrę, gdyż są chłonne i skóra nie jest w nich mokra. Mają wygodne zapinki, w przeciwieństwie do pieluch tetrowych, które trzeba specjalnie układać. Jednakże, coraz więcej mam zauważa zdrowotny aspekt tetry i zadaje sobie pytanie: jakie pieluszki dla niemowlaka będą najlepsze? Zobacz film: "Jak kąpać niemowlę w wiaderku?" spis treści 1. Tradycyjne pieluchy dla dzieci 2. Jak założyć i prać pieluszki tetrowe? 1. Tradycyjne pieluchy dla dzieci Tradycyjne pieluszki z materiału używają mamy, które pragną żyć w zgodzie ze środowiskiem naturalnym. Nie chcą zanieczyszczać środowiska odpadami z pampersów. Powszechnie wiadomo, iż biodegradacja pieluszek jednorazowych trwa od 300 do 500 lat, a jedno dziecko w pierwszych lat życia zużywa ich tony. W pampersach znajduje się wiele związków toksycznych, które niszczą środowisko. Pieluszki dla niemowląt takie jak pampersy są drogą inwestycją rodziców. Niektórzy rodzice wybierają pieluszki tetrowe ze względów finansowych. Teoretycznie są one tańsze niż pampersy, za które trzeba zapłacić około 100 zł miesięcznie. Jednak warto zauważyć, iż pieluszki tetrowe zmienia się częściej, równie szybko trzeba je prać i prasować, co też nie jest tanie. Kobiety, które mając kilkoro dzieci stosowały zarówno jeden, jak i drugi rodzaj pieluchy, uważają, że dziecko przewijane tetrą szybciej uczyło się sikania do nocnika, gdyż bardziej odczuwało niewygodę, spowodowaną zwykłą pieluszką. Skóra niektórych niemowlaków nie przyjmuje pampersów. Może dojść do pieluszkowego zapalenia skóry. Pojawia się wówczas wysypka alergiczna i zaczerwieniona pupa i uda. Odparzenia powstają w wyniku braku dostępu do powietrza i są skutkiem trwałej wilgoci. Czasami dziecko może mieć alergie na materac, z którego pampersy są wykonane. Dla takiego niemowlaka tetrowe pieluszki są jedynym rozwiązaniem. 2. Jak założyć i prać pieluszki tetrowe? Zgodnie z metodą naszych babci, do jednego pieluszkowania niemowlęcia potrzebne są dwa kawałki tetry. Jeden składa się po przekątnej w trójkąt i układa tak, aby jego wierzchołek pokazywał dół. Pośrodku trójkąta kładzie się drugą pieluszkę, złożoną w drugi prostokąt, a w nim - dziecko. Prostokąt oraz dolny róg trójkąta trzeba przełożyć między nóżkami malca, a dwoma bocznymi rogami trójkąta owinąć dziecko na wysokości jego brzucha. By pieluszka nie moczyła, należy wiązać na tetrę ceratkę. Pieluchy z tetry trzeba zmieniać dość często, czasami brudzą ubranka. Na rynku pojawiły się specjalne otulacze oraz majteczki przystosowane do przetrzymywania pieluch z materiału. Otulacze mają kształt pieluchy jednorazowej z zatrzaskami. Wykonane są z miękkiej bawełny, podszytej laminatem, który umożliwia oddychanie i nie przepuszcza wilgoci. Takie "majteczki" pierze się co drugi dzień. Zabrudzoną pieluchę trzeba od razu wypłukać. Powinno się ją prać w temp. 90'C, przy użyciu płatków mydlanych lub specjalnych, delikatnych proszków do ubranek niemowlęcych. Nie powinno się ich zmiękczać w płynach do płukania. Przy wyborze pieluszek dla niemowląt rodzice powinni uwzględnić potrzeby zdrowego niemowlęcia oraz indywidualne czynniki, tj. czas, warunki finansowe czy własną wygodę. polecamy
Składamy pieluchę na cztery części w kwadrat (zamkniętą krawędzią do siebie), w rogu z otwartymi krawędziami podnosimy pierwszą warstwę materiału. Przeciągamy ją do góry, do siebie, tak aby powstał trapez. Ostrożnie przewracamy pieluchę, na drugą stronę, kwadratową część materiału do góry. 1. 2. 3. Powstały kwadrat zawijamy na trzy równe części. Powstanie wkładka, która może wchłonąć więcej dziecko wzdłuż górnej części wkładki, tak aby jej dolną część włożyć między nogi dziecka. Następnie owijamy dziecko bokami i trójkąta. Założona w ten sposób pieluszka nie wymaga dodatkowych zapięć. Układamy dziecko wzdłuż górnej części wkładki, tak aby jej dolną część włożyć między nogi dziecka. Następnie owijamy dziecko bokami i trójkąta. Założona w ten sposób pieluszka nie wymaga dodatkowych zapięć. Zdrowo, ekonomicznie i ekologicznie - dlaczego warto korzystać z pieluszki tetrowej? przepuszcza powietrze, pozwala skórze oddychać po oddaniu moczu powoduje dyskomfort, dziecko szybciej zasygnalizuje potrzebę zmiany pieluszki jest przyjemna dla skóry, nie powoduje podrażnień, szczególnie w pachwinach jest ekonomiczna jest ekologiczna i przyjazna środowisku Jeśli nie codziennie to chociaż raz na tydzień spróbuj - WARTO :-)Pieluszki wielorazowego użytku pierzemy w pralce o temperaturze 95°C, dwukrotnie płuczemy, suszymy i prasujemy. * Konsultacja medyczna: mgr Małgorzata Subocz - Instytut Matki i Dziecka w Warszawie.
Kiedyś pileuszki jednorazowe to faktycznei neiwiele różnily się od tetry plus ceratka. Te dzisiejsze są zupełnie inne, mocz jest wchłaniany, zbija sie w taki żel, nawet luźniejsze kupki się częściowo wchłaniają. Oczywiscie nie mozna pzreginać i trzymać dziecka bardzo długo w pampersie, no i jakis kremik. Pielęgnacja noworodka i dbanie o jego higienę jest bardzo ważne! Pierwszych czynności pielęgnacyjnych nauczy cię położna w szpitalu. Pielęgnacja skóry noworodka Pielęgnacja skóry jest uzależniona od jej stanu i potrzeb. Codzienna pielęgnacja polega na kąpielach, toalecie pośladków i twarzy tak często jak jest to konieczne. Kąpiel noworodka wykonujemy w ogrzanym pomieszczeniu, używając do tego celu wanienki noworodkowej. Woda powinna mieć temperaturę zbliżoną do temperatury ciała. Zanurzając w wodzie noworodka cały czas podtrzymujemy go stabilnie trzymając na przedramieniu. Kąpiel powinna być krótka, myjemy całe ciało od miejsc najczystszych do najbrudniejszych. Mycie głowy i włosów nie wymaga specjalnych kosmetyków, nadają się do tego wszystkie preparaty myjące przeznaczone dla noworodków. Czynności te wykonujemy początkowo gołymi dłońmi, nabierając doświadczenia można próbować stosować myjki lub rękawice kąpielowe. Wraz ze wzrostem dziecka zabieg pielęgnacyjny będzie nabierał cech zabawy, gdyż dzieci bardzo lubią kontakt z wodą. Po wyjęciu noworodka z wanienki osuszamy całe ciało ręcznikiem nie omijając fałdek i zagłębień, zmywamy przegotowaną wodą oczka kierując się od zewnętrznych kącików oczu ku środkowi. U dziewczynek wodą przegotowaną myje się również szparę sromową. Pielęgnacja noworodka – kikut pępowinowy Pielęgnacja kikuta pępowinowego i pępka polega na zadbaniu o jego czystość a tym samym zmniejszeniu ryzyka zakażenia. Zalecanym preparatem do pielęgnacji w domu jest Octenisept – płyn o właściwościach dezynfekcyjnych. Toaletę kikuta wykonujemy kilkakrotnie w ciągu dnia, dokładnie dezynfekując całą jego powierzchnię dużo uwagi poświęcając miejscom odklejania kikuta tuż przy skórze. Zabieg ten musi być kontynuowany nawet po odpadnięciu kikuta, aż do całkowitego wygojenia pępka. Kąpanie noworodka Gdy młodzi rodzice obawiają się w pierwszych dniach kąpieli w wanience mogą wykonać kąpiel metodą uproszczoną: przygotować na przewijaku ręcznik suchy, obok ręcznik lub myjkę namoczoną w wodzie z płynem do kąpieli oraz ręcznik zwilżony samą wodą. Następnie rozebrać dziecko, ułożyć na suchym ręczniku, umyć je ręcznikiem mokrym z płynem zachowując kolejność od najczystszego do najbrudniejszego, zmyć płyn ręcznikiem wilgotnym i osuszyć ciałko suchym. Dalsza pielęgnacja jak przy kąpieli w wannie. Zamiast ręczników można użyć pieluszek tetrowych, które dobrze wchłaniają wszelkie płyny. Jak pielęgnować pupę noworodka? Toaleta pośladków noworodka jest czynnością wykonywaną całodobowo, tyle razy ile jest to konieczne, gdyż noworodek karmiony piersią może oddać nawet kilkanaście stolców w ciągu doby. W razie konieczności można do toalety pośladków użyć chusteczek nawilżanych, jednak podstawą pielęgnacji powinna być woda z łagodnym płynem myjącym dla noworodków. Przy zaczerwienieniach czy podrażnieniach pupy musimy częściej wykonywać toaletę pośladków, w razie konieczności stosując preparaty ochronne na pośladki. Istotne w gojeniu zaczerwienień pośladków jest również wietrzenie i osuszanie przy swobodnym dostępie powietrza. Należy też zwrócić uwagę na ewentualne odczyny alergiczne które mogą pojawić się na wrażliwej skórze noworodka. Mogą one być spowodowane zarówno kosmetykami stosowanymi w pielęgnacji, rodzajem pieluch czy chusteczek nawilżanych jak i środkiem piorącym do ubrań naszego dziecka. Wszelkie niepokojące zmiany trzeba zgłosić lekarzowi pediatrze opiekującemu się dzieckiem. Pamiętajmy również że w pielęgnacji noworodka obowiązuje zasada ograniczonego stosowania kosmetyków i preparatów leczniczych. Wszystko co nie jest konieczne jest zbędne. Zdrowa skóra dziecka radzi sobie ze środowiskiem bez pomocy preparatów kosmetycznych. Jeśli istnieją wskazania – ostrożnie dobierajmy preparaty pielęgnacyjne, sprawdzajmy czy posiadają świadectwa dopuszczenia do stosowania u noworodków i atesty z badań. Nie zawsze ładne opakowanie kryje w sobie przyjazny dla dziecka kosmetyk. Pielęgnacja noworodka – dłonie, stopy i paznokcie Odrębnej uwagi wymaga pielęgnacja dłoni, stóp i paznokci noworodka. Młodzi rodzice muszą pamiętać, że zaciśnięte piąstki dziecka potrafią kryć dużą ilość pyłków, paproszków, nitek zlepionych przez wilgoć ze skóry, dlatego też należy często delikatnie sprawdzać czystość dłoni, stóp i przestrzeni między palcami. Paznokcie noworodka są newralgicznym punktem pielęgnacji. O ile sie uda należy unikać obcinania paznokci w pierwszych tygodniach życia. Młode paznokcie mają tendencję do kruszenia się, dopiero gdy stwardnieją – można je delikatnie obciąć używając do tego celu noworodkowych nożyczek o zaokrąglonych końcówkach, nie zaleca sie stosowania obcinaczy do paznokci. Obcinamy je na prostu, nie wycinamy boków, gdyż bardzo często kończy się to ropnymi zmianami na paluszkach. Nożyczki przed każdym użyciem powinny mieć wygotowane lub sparzone ostrza aby ograniczyć ryzyko zakażenia. Nożyczek dla noworodka nie powinien używać nikt z domowników. Wszelkie wątpliwości związane z pielęgnacją noworodka warto przedyskutować z odwiedzającą nas położną lub lekarzem pediatrą, będą oni kompetentną pomocą w nurtujących problemach okresu noworodkowego, zwrócą uwagę na najważniejsze problemy higieniczne u noworodka. Z każdym kolejnym dniem będziesz poznawała potrzeby swojego dziecka i rozszerzała wachlarz czynności pielęgnacyjnych. Zobacz także: Pielęgnacja noworodka po kąpieli *** Wyprawka dla noworodka cz.1 – pieluszki dla niemowlaka. Ile pieluch potrzebuje nowonarodzone dziecko? Ile zabrać do szpitala, ile mieć w domu? Jakie pieluszki kupić, żeby zapewnić komfort suchej skóry maleństwu, a z rodzicom spokojną głowę i brak zmartwień? Podpowiadamy, jak wyposażyć wyprawkę dla niemowlaka w odpowiednie Pieluchy tetrowe, flanelowe, bambusowe i muślinowe. Jest tego sporo, to fakt. Ale! Czy są w ogóle potrzebne? A może Twoje koleżanki używają różne i zastanawiasz się które Ty powinnaś wybrać dla swojego dziecka? Wziąć wszystkie czy klasycznie tylko tetrowe…? Pieluszki tetrowe Pieluszki tetrowe są wykonane z bawełny, czyli tkaniny naturalnej. Bardzo dobrze chłoną wilgoć, oddychają i nie podrażniają. Są najbardziej znane i popularne oraz maja niską cenę (około 2 – 5 zł za sztukę). Mimo, że są z naturalnego włókna, w zależności od uprawy bawełny oraz metody przetwarzania, mogą zawierać środki chemiczne, czyli mogą (choć nie muszą) drażnić. Niegdyś nasze babcie czy mamy używały białych (obecnie są dostępne także kolorowe) pieluch tetrowych do przewijania i to było ich główne zastosowanie. Dziś, kiedy mamy już wielu producentów pieluch jednorazowych typu pampers, tetry używamy w zupełnie innym celu. Do czego możemy zastosować pieluchy tetrowe? Ja używałam i wciąż używam: do podkładania pod główkę noworodka (później niemowlaka) w łóżeczku, gondoli wózka oraz wszędzie tam gdzie odkładałam Tosię. Dlaczego? Chociażby dlatego, że moja córeczka od samego początku bardzo ulewała. Poza tym główka dziecka często się poci i łatwiej wymienić pieluszkę terową niż przebierać całego łóżeczko. do przytulania, spania, daje ukojenie i bezpieczeństwo. Moja córeczka od urodzenia zasypia z pieluszką, przytula ją i miętoli 😉 W chwilach smutku również się przydaje. To jest zastosowanie aktualne do dziś 🙂 do położenia na ramię podczas odbijania. Chronimy w ten sposób nasze ubranie przed wybrudzeniem. Poza tym niemowlę może uczulić się podczas kontaktu z naszym ubraniem (pranym w proszku dla dorosłych i płynie do płukania). do wycierania buzi, gdy dziecko się ślini oraz po skończeniu karmienia. gdy Tosia była malutka i kąpała się w wanience, zawsze na dno kładliśmy pieluszkę tetrową. Jest to o wiele bardziej higieniczne niż np. gąbkowy materacyk, gdyż tetre co dziennie praliśmy, dzięki czemu nie gromadziły się w niej brud i bakterie. jak idziemy do lekarza, do położenia na przewijaku przed badaniem lub na wadze, żeby było czysto i higienicznie. ponieważ Tosia miała dysplazję bioderek, na początku używaliśmy kilku pieluszek tetrowych do szerokiego pieluchowania. U nas skończyło się stabilizatorem, ale u większości niemowląt w zupełności wystarcza szerokie ułożenie nóżek. W cieple dni do przykrycia zamiast kocyka. Ja używałam pieluszki tetrowe jeszcze w innym celu. Otóż, wiedząc od innych rodziców, że często mają problem z odłożeniem niemowlaka do łóżeczka (gdy zaśnie wtulone w ciepłe ramiona mamy czy taty), znalazłam na to sposób. Zawsze rozkładałam tetrę i kładłam ją pomiędzy siebie i Tosię. Dzięki temu jak ją odkładałam, leżała nadal na niej ciepła pieluszka, która dodatkowo pachniała mamą 🙂 Tosia się nie budziła i spała dalej. Dzielę się z Wami tym patentem, a nóż u Was też się sprawdzi. Wiem, że bywa różnie z dziećmi i ich temperamentami, ale możesz spróbować. Gdy spacerowałam z malutką Tosią, sąsiedzi czy zwykli przechodnie (wciskając głowę do wózka!) kilka razy zwracali mi uwagę, żebym nie dawała pieluszki dziecku, bo nakryje sobie twarz i się udusi. Pamiętam, jak mnie to denerwowało. Nie dość, że zaglądali do mojego maleństwa to jeszcze mnie pouczali. I mimo, że nie robili tego złośliwie, ja wiedziałam co robię, gdyż zawsze rozkładałam całkowicie tetrę zanim dałam córeczce do zabawy. Pieluszki te mają tak rzadki splot, że jedna warstwa nawet położona na twarzy, nie zrobi dziecku krzywdy. Co innego gdybym w tym celu użyła flaneli, ta jest zbyt gruba i rzeczywiście mogłoby być niebezpiecznie. Także nie przejmujcie się komentarzami innych, ale pamiętajcie aby rozkładać pieluszkę tetrową do pojedynczej warstwy. I jeszcze jedna ważna kwestia co do zastosowania pieluszek tetrowych latem. Wielu rodziców zasłania budkę gondoli pieluszką tetrową aby chronić od słońca podczas spaceru. Jest to ogromny błąd, gdyż powoduje to wzrost temperatury wewnątrz wózka i może spowodować przegrzanie dziecka lub nawet jego odwodnienie! Nigdy tego nie róbcie. Są inne sposoby osłonięcia dziecka od promieni słonecznych, np. żagiel przeciwsłoneczny lub po prostu odwrócenie wózka w przeciwną stronę. Pieluszki flanelowe Pieluszki flanelowe wykonane są w 100% z grubej bawełny. U nas pełniły funkcję raczej ręcznika do wycierania pupy po umyciu przy zmianie pieluszki jednorazowej. Nie są aż tak dobrze chłonne jak pozostałe. Służyły nam raczej jako lekki kocyk. Pieluszki bambusowe Pieluszki bambusowe, podobnie jak pieluszki tetrowe, mają szerokie zastosowanie w wielu codziennych czynnościach związanych z maluszkami. Mogą służyć jako okrycie (zamiast kocyka) w upalne dni, jak również być podkładem do fotelika samochodowego czy przykryciem wózka. Jak widać wiele ich nie różni od klasycznych tetr w kwestii zastosowania. Czym się więc odznaczają? Przede wszystkim tkaniną. Jest to włókno sztuczne zwane wiskozą bambusową. Dzięki właściwościom antybakteryjnym jest możliwe hodowanie go bez sztucznych nawozów (choć nie zawsze tak się dzieje). Zalety pieluszek bambusowych: są niezwykle przyjemne i delikatne w dotyku oddychająca tkanina (podobnie jak muślin) nie zawierają żadnych środków chemicznych (przynajmniej nie powinny) mają właściwości antyalergiczne, antybakteryjne i antygrzybicze (co wyróżnia je od muślinowych) – choć w rzeczywistości brak jest dowodów naukowych, które mówiłyby, że właściwości bambusa (rośliny) zostają zachowane po przetworzeniu na wiskozę bambusową są bardzo chłonne, więc można je używać jako ręcznik, gdyż szybko schną (co wyróżnia je od muślinowych) maja właściwości termoregulujące, co oznacza, że w wysokich temperaturach przyjemnie chłodzą, a niskich dają uczucie ciepła – moim zdaniem to jest ich główna zaleta nie zawierają lanoliny nie marszczą się (a tetry tak) chronią przed promieniowaniem UV pochłaniają brzydkie zapachy powinny być ekologiczne, choć de facto ciężko to sprawdzić Wady pieluszek bambusowych: są dość śliskie – należy zachować uwagę przy noworodkach należy prać max. w 40 stopniach cena 15-20 zł za sztukę Pieluszki muślinowe Pieluszki muślinowe są to dwuwarstwowe tetry (100% bawełny). Mają właściwości bardzo podobne do bambusowych. Ich główne właściwości są następujące: delikatne i super miękkie (przy dłuższym używaniu wygrywają z bambusem, który może stawać się szorstki) naturalne i oddychające – pozwalają na regulowanie temperatury, zapewniając ciepło i nie przegrzewając maluszka trwałe – długo zachowują formę, kształt i miękkość (pod warunkiem prania w niskich temperaturach) absorbują zapachy (np. mamy), dając poczucie bezpieczeństwa świetnie nadają się jako wkładka do wózka lub fotelika w upalne dni Które wybrać? Kompletując wyprawkę 2 lata temu (Tosię urodziłam w styczniu 2016) od razu kupiłam 20 sztuk białych pieluszek tetrowych oraz 2 flanelowe. Ani od znajomych ani na szkole rodzenia nie było mowy o żadnych innych, stąd też ich nie używaliśmy. Co prawda w internecie widziałam bambusowe i muślinowe, ale ich ceny były tak wysokie, że uznałam, ze skoro położne nic o nich nie mówiły, to jest to coś ekstra, co zawsze mogę dokupić później. I prawdę mówiąc, nie żałuję swojego wyboru. Przez te dwa lata używaliśmy pieluch jak najęci, Tosia ulewała tak, że potrafiliśmy zużyć 10 (i więcej) sztuk na dobę. Prane i prasowane były na okrągło, a mimo to nie zrobiły się jakoś bardzo twarde, szorstkie (prasując uzyskujemy miękkość tkaniny) czy zniekształcone. I co najważniejsze – nie zauważyliśmy podrażnień u naszego małego alergika. Ponadto, jakieś pół roku temu chciałam Tosi zmienić pieluszki, kupiłam kilka kolorowych flanelowych i jedną bambusową (na promocji 😉 ). Niestety, przyzwyczajenie i poczucie bezpieczeństwa zwyciężyło. Tosia chciała i chce do dziś tylko swoje białe tetrowe pieluszki, żadnych innych. Ale jeśli zdecydujecie się na zakup innych pieluszek niż tetrowe i chcielibyście abym pomogła Wam w wyborze między bambusem a muślinem, to nie doradzę Wam w tej kwestii. Moim zdaniem nie ma jednoznacznej odpowiedzi, które są lepsze. Subiektywnie patrząc, dla mnie muślinowe są przecudowne w dotyku (tylko ta cena!), jednak każdy niemowlak jest inny i każdemu co innego będzie odpowiadało. Obie pieluchy mają bardzo podobne właściwości i tylko niuanse będą decydowały, który wybierzesz. Certyfikat bezpieczeństwa Na pewno polecam patrzeć na certyfikat bezpieczeństwa. Jeśli pieluszki posiadają jeden z poniższych: OEKO-TEX Standard 100 (międzynarodowy) bezpieczny dla dziecka bezpieczny dla niemowląt gwarantuje to bezpieczeństwo i brak szkodliwych substancji. Podsumowując, Jak widzisz sama musisz wybrać rodzaj pieluszek dla swojego maluszka. U nas świetnie sprawdziły się klasyczne tetry, jednak każda z pieluszek ma swoje zalety i wady. Jeśli jeden rodzaj nie będzie Wam odpowiadał bądź uczuli Twojego noworodka, zamień go na inny. I jeszcze jedno. Wybieraj tylko produkty które mają certyfikat bezpieczeństwa na opakowaniu. Enjoy! AnaCo prawda u nas temat pieluch już, mam nadzieję, niedługo odejdzie w przeszłość, ale pomyślałam, że może warto by się było w związku z tym podzielić moimi doświadczeniami w tej dziedzinie. Pamiętam jak wiele czasu zajęło mi odpowiedź na pytanie „Jakie pieluchy wielorazowe wybrać?” jeszcze jak byłam w ciąży z Kluskiem. Teraz mam już trochę doświadczenia i dystans do tej kwestii, więc to chyba najlepszy moment, żeby napisać takie podsumowanie. Co mamy do wyboru? 1. Otulacze – czyli taka zewnętrzna warstwa, którą nakłada się na pieluchę, po to, żeby wilgoć z pieluchy nie przeszła na ubranko. Sam otulacz to jednak za mało, bo on nie chłonie wilgoci, tylko stanowi barierę między pieluchą, a ubrankiem. A co do środka? a) pieluchy składane – czyli np. tetrowe. Takie kwadratowe płachty materiału, którymi można owinąć dziecko, tak jak to robiło się kiedyś b) pieluchy formowane – tych nie trzeba już owijać wokół dziecka w jakiś skomplikowany sposób, mają bowiem taki kształt (najczęściej zbliżony do litery T), który pozwala je szybko założyć c) wkłady – prostokątne wkłady chłonne, najczęściej z mikrofibry lub bambusa 2. Kieszonka – to taki otulacz z jednej strony, połączony z materiałem (najczęściej mikropolarem), który stanowi barierę między mokrą pieluchą, a pupą dziecka. Te dwie warstwy zszyte razem tworzą kieszonkę, do której musimy włożyć wkład lub złożoną w prostokąt pieluchę tetrową czy bawełnianą. 3. All-in-one (AIO) – czyli pieluszka zbliżona trochę do pampersa, ma już wszystko, wystarczy założyć, a jak zrobi się zbyt mokra, zdjąć i wrzucić do pralki. Co wybrać? Nie ma niestety jednego słusznego rozwiązania. Każda z wyżej wymienionych opcji ma swoje wady i zalety. All-in-one są najprostsze w obsłudze, bo zakłada się je i zdejmuje tak jak pampersy, nie trzeba nic kombinować. Ale jest to rozwiązanie zazwyczaj najdroższe, bo trzeba ich mieć tyle, żeby wystarczyło na cały dzień (albo na dwa, zależy jak często robicie pranie), a liczy się, że początkowo to około 15 sztuk dziennie. Dodatkowo ponieważ są całościowe, dłużej schnął, co szczególnie jesienią i wiosną może być problemem. Chociaż jest opcja pieluszek SIO, czyli takich, gdzie cała pielucha połączona jest napami i do suszenia można ją rozpiąć. Kieszonek potrzeba mniej na starcie, bo tam można wymieniać wkłady, więc o ile dziecko nie zrobi kupy, albo nie przesika doszczętnie pieluchy (bo akurat nie zdążymy zmienić wkład na czas), to taka jedna kieszonka wystarczy na 3-4 zmiany. Potem jednak zaczyna już zazwyczaj nieprzyjemnie pachnąć. Dobre jest też to, że możemy sobie regulować chłonność wkładu, bo to od nas zależy co włożymy do środka. Ale jeśli ktoś nie lubi grzebać się w zasikanych wkładach (bo to jednak trzeba je wyjąć i włożyć nowy), to nie jest dla niego dobre rozwiązanie. Otulaczy stosunkowo najmniej nam potrzeba w wyprawce, bo tutaj często nawet kupa nie powoduje potrzeby zmiany otulacza (chociaż czasami różnie to bywa, szczególnie na początku, kiedy kupy są rzadkie), bo wszystko zazwyczaj ląduje w pieluszce lub na wkładzie i tylko to musimy zmienić. Ma to jednak swoje wady, np. wymaga precyzji przy zakładaniu. Trzeba wiedzieć jak dobrze założyć pieluchę, później jeszcze dobrze założyć otulacz, tak żeby nic z niego nie wystawało, a to nie zawsze jest takie łatwe. Poza tym, pielucha czy wkład nie mają warstwy izolacyjnej, więc każde zrobione siku dziecko od razu odbiera jako mokro. Czyli trzeba ją często zmieniać. Są co prawda opcje wkładów z mikropolaru, (albo takich łączonych wkładów) które kładziemy na pieluchę i w ten sposób robimy izolację, ale to dodatkowo komplikuje jeszcze cały proces zakładania. Potrzeba tu trochę wprawy. Oczywiście to, że pieluszka nie tworzy mylnego poczucia suchości, można też uznać za zaletę, bo wtedy dziecko za każdym razem jak zrobi siku wie, że zrobiło, ucząc się w ten sposób swojego ciała. Z czego? Z czego powinny być zrobione pieluchy wielorazowe? Obecnie najczęściej warstwę zewnętrzną, czyli tą chroniącą ubranie przed wilgocią, robi się z PULu lub wełny. Oba rozwiązania mają swoich zwolenników. PUL jest mniej zawodny, wytrzyma większą ilość wilgoci (chociaż trzeba pamiętać, że to nie folia, bo jednak musi być to materiał oddychający, więc w nieskończoność trzymać nie będzie). Wełna za to jest materiałem naturalnym, co dla wielu osób ma znaczenie. Podobno też lepiej radzi sobie w ekstremalnych temperaturach, czyli lepiej przepuszcza powietrze latem, a grzeje zimą. Ja osobiście miałam w swoim posiadaniu głównie pieluchy PULowe, bo przy mojej organizacji czasu, wełniane pieluchy zbyt szybko mi przesiąkały. Jeśli chodzi o materiał izolacyjny między pupą a pieluchą, to najczęściej jest to mikropolar, który łatwo pozwala wszelkim płynom dotrzeć do wkładu chłonnego, ale w drugą stronę trochę tamuje ten przepływ. Czyli pupie jest sucho. Sam środek, czyli pielucha lub wkład, zrobiony jest najczęściej z mikrofibry, bawełny lub bambusa. Chociaż pieluchy składane są też robione z innych materiałów – muślinu, konopi. Mikrofibra jest zapewne najtańszym rozwiązaniem i najszybciej schnie. Bawełna i bambus tej samej grubości będą schnąć dłużej, ale za to są naturalne. Każdy znajdzie coś dla siebie. Co jeszcze? Poza samymi pieluchami można dokupić jeszcze „papierki”, które wkłada się na pieluchę, po to, żeby zatrzymały kupę. W ten sposób dużo łatwiej się jej pozbyć z pieluchy. Chociaż oczywiście wiadomo, że taki papierek nie zatrzyma całości rzadkiej kupy niemowlaka, to jednak zatrzyma przynajmniej na tyle, że nie trzeba później ręcznie tego spierać. Ale taki wkład w jakimś stopniu zmniejsza „uczucie suchości,” bo taki zasikany papierek po pierwsze wydłuża czas wsiąkania we wkład, a po drugie przesikany zostaje jednak wilgotny. Papierki mają nam ogólnie ułatwiać zmianę pieluch, więc najlepiej jest spróbować . Jeśli uznacie, że z papierkiem łatwiej, to je stosujcie. Ale jeśli papierek tylko wam utrudnia, a spieranie kupy Wam nie przeszkadza, to może być zbędny wydatek. Jeśli nie planujecie prać codziennie dobrze jest też mieć szczelny kosz na pieluchy, bo trzeba gdzieś przecież trzymać te zasikane. Jeśli pierzecie codziennie, to możecie w zasadzie wrzucać je do pralki, chociaż przy wysokich temperaturach, to może być za mało, szczególnie dla osób wrażliwych na zapachy. Warto też zaopatrzyć się w jakiś olejek o działaniu antybakteryjnym (np. olejek z drzewa herbacianego). Kilka kropelek wlewamy do pojemnika z pieluchami, co trochę łagodzi ten zapach i spowalnia rozwój bakterii. Dla osób, które boją się bakterii są też antybakteryjne dodatki do proszku do prania, po to, żeby pieluch nie trzeba było prać w wysokich temperaturach. Ważne uwagi Jest kilka takich rzeczy, o których trzeba wiedzieć decydując się na pieluchy wielorazowe. Po pierwsze – pieluch składanych (tetrowych, bambusowych, flanelowych itd) nie można prasować, bo w ten sposób tracą swoją chłonność. Dla mnie to była dobra wiadomość, bo to oznacza zdecydowanie mniej pracy. Jeśli boicie się bakterii, to zamiast prasować, dodajcie antybakteryjny dodatek do proszku, o którym pisałam wcześniej. Natomiast pieluch z mikropolarem (kieszonek, często all-in-one, wkładów z mikropolaru) nie można prać mydłem (ani niczym na bazie mydła), ponieważ robi się wtedy nieprzepuszczalny i siuśki przestają docierać do wkładu. Otulacze wełniane od czasu do czasu należy zalanolizować. Trochę lanoliny mieszamy (najlepiej w zamkniętym pojemniku) z gorącą wodą i odrobiną szamponu dla dzieci. Jak już się dobrze wymieszają, przelewamy to do ciepłej wody i moczymy w tym wszystkim otulacz, potem delikatnie osuszamy i wieszamy do wyschnięcia. W ten sposób poprawiamy właściwości izolacyjne wełny. Ważny jest też rozmiar pieluszki. Tutaj możemy wybierać, albo rozmiarowane, czyli takie, gdzie dla mniejszego dziecka, kupujemy mniejszą pieluchę, a jak urośnie kupujemy większą. Albo „one size” czyli takie z regulacją. Mają one najczęściej napy, które pozwalają zmniejszać i powiększać pieluszkę. Oczywiście w pewnym zakresie I tutaj czasem może się okazać, że taka pielucha będzie za duża dla noworodka, który urodził się z niską wagą. Chociaż, ja powodowana tą obawą zakupiłam dwa małe otulacze i okazało się, że nie byłam w stanie ich użyć, bo moje Kluchy były kluchy od urodzenia i nie spadały z wagą poniżej 4, 300 kg. Otulacz one size – rozpięty Otulacz one size – zapięte napy=mniejszy rozmiar (Jak widać na zdjęciu trochę już zużyty. Jest to jeden z tańszych otulaczy i z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że jednak wielorazówki lepsze jakościowo (a co za tym idzie droższe) lepiej znoszą próbę czasu. Kolejną rzeczą są zapięcia – najczęściej spotykane są albo na napy, albo na rzepy. Wybór jest kwestią preferencji. Napy jest trudniej zapiąć i często jak dziecko jest ruchliwe przy przewijaniu, to dużo lepiej sprawdzają się rzepy. Ale rzepy też najczęściej szybciej się zużywają. Poza tym przy praniu trzeba pamiętać, żeby jednak je zapiąć (to znaczy nie całą pieluchę, ale tak zabezpieczyć rzepy, żeby ta część z haczykami była zapięta), bo inaczej do wszystkiego się czepiają. Moja przygoda Jeśli chcecie przeczytać o tym jak wyglądała moja wyprawka, zapraszam tutaj (Klusek i pieluszki wielorazowe) i tutaj (Pieluchy wielorazowe – ciąg dalszy). A o moich pierwotnych zmaganiach z pieluchami poczytacie tutaj (Otulacze – pieluchy wielorazowe). A tutaj sklep z pieluchami, który mogę polecić. Myślę, że ten wpis będzie początkiem całej serii. Raz w miesiącu postaram się napisać podsumowanie naszych doświadczeń związanych z codzienną opieką nad niemowlakiem i nie tylko. Mam nadzieję, że moje doświadczenia pomogą i Tobie. A tym czasem, jeśli spodobał Ci się wpis, pomyśl że ja się nad nim trochę napracowałam i zrób coś dla mnie. Skomentuj wpis, udostępnij znajomym (wystarczy klinkąć w odpowiednią ikonkę pod wpisem) albo polub Nasze Kluski na FB lub Google+. Będzie mi bardzo miło.